Cumartesi, Ocak 12, 2013

Ardından...



Geç kalmış bir yazı... Ocak 2011...


Yeni Yıl'da, yazmaya bir türlü vakit bulamadığım bir kaç gezi yazısını kaleme alır, yıla başlarım diye heyecana kapılıp, kafamda satırları planlarken talihsiz bir haberle mürekkebim kurudu.

Bir önceki yazımda bahsettiğim ve Ekim ayındaki Kanser Vakfı koşumda lokosit duaları yolladığım Şule Ayral kötü bir şaka yaptı. Oysa ki herkes gibi ben de, 2011'de herşeyin geride kalacağına inanmış ve hatta cesaretle anlattığı hikayesinin kitabını elime alacağımı düşünmüştüm. Şule Ayral'ı maalesef 2 Ocak 2010'da genç yaşta yitirdik.

Şimdi yazmak yerine, onun Ocak 2010'dan itibaren sevgili ablası Alev Hanim ile beraber kaleme aldığı blogu baştan sona okumak gerek. Cesaretle yazılmış, sevgi ve umut dolu satırlar... Okurken arada durup düşünmemiz, kendimize sormamız gerekiyor; 'neye kıymet vermeli?'...

Şule Ayral'ın melekler katında da projelerine devam ettiğine eminim... İleride bir gün, kaleme aldığı bu satırların bir kitaba dönüşmesi dileğiyle...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Yorumlariniz alinir!