Pazartesi, Şubat 03, 2003

KUZEY TAYLAND

31.01.2003 KUZEY TAYLAND



Chiang Mai'den bir haftaligina ayrilip, kuzey batida, Burma sinirina yakin Pai kasabasina gittik. Pai, etrafini cevreleyen yesil daglarla, daracik sokaklariyla ve kendine has gelenekleriyle sipsirin bir dag kasabasi. Bu bolgede, goruntuleri ve giyinisleriyle Tibetlileri andiran, degisik, birden fazla etnik grup var. Bunlardan en ilginci, bizlerin 'zurafa kadinlar' olarak bildigi, Mae Hong Son cevresinde yasayan koyluler. Boyunlarina kucuk yastan beri boyunlarina taktiklari halkalar neticesinde boyunlari uzayan bu insanlari dogal ortamlarinda gormek cok zor.

Pai'nin bir diger ozelligi de fil safari. Benim gibi hayatinda ata binmemis bir adamin, kirk yillik sah gibi filin boynun oturup saatlerce dolasmasi ve bununla kalmayip iki dev fille beraber nehirde yikanmasi buyuk bir olay. Yolunuz Pai'ye duserse, muhakkak bu enteresan tecrubeyi yasayin derim.

Pai'de bir hafta kalip, bol bol dag havasi aldiktan sonra bu sabah Chiang Mai'ya geri donduk. Gezinin bu asamasinda, guneye mi inelim, yoksa Burma'ya (Myanmar) mi gecelim tereddutunu asip, Burma'ya gecmeye karar verdik. Burma vizesi icin basvurumuzu yapip gerekli hazirliklari yaptik.

Askeri cunta tarafindan 'demir yumruk' ile yonetilen Burma'ya gidip gitmeme konusunda cok dusunduk. Dunya bu konuda ikiye ayrilmis durumda; bir tarafta Burma'ya gidip yonetimi mesrulastirmak istemeyenler, diger tarafta tam tersine Burma'ya girip bizzat gercekleri gorup dunyaya duyurmak isteyenler. Biz ikinci fikre daha sicak bakarak Burma'ya gitme karari aldik. Medya/yayin organlarinin sponsorlugu ve is gezisi disinda, acaba kac Turk kendi imkanlariyla Burma'ya gitmis, bu ulkeyi gormus ve fikirlerini bizlerle paylasmistir, o da ayri bir konu. Bildigim kadariyla, Faruk Budak ve Izzettin Calislar disinda, Burma'yi gezgin olarak inceleyen baska kimse yok.

Evet dostlar, 2 Subat itibariyle Burma'da olacagiz ve internet iletisimi cuntanin kontrolunde oldugundan, 2-3 hafta kadar sizlerle iletisim kuramayacagiz. Tayland'dan yazdigimiz satirlara son vermeden, mektuplarimizin dertli toplu bir bicimde sizlere ulasip, kalici olmasini saglayan, Avniye Tansug ve Ufuk Goksen'e cok tesekkur ediyoruz. Sagolsunlar varolsunlar.

Hasretle,

Alim & Rachel ERGINOGLU

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Yorumlariniz alinir!